?   
 
 
 

Het onderwaterschip. Waarom? Waarom NU en hoe?

Geplaatst op 20-09-2020  -  Categorie: Algemeen  -  Auteur: Monique (webcie)

De meeste RV Jasonleden zullen weten dat het onderwaterschip van de botenloods onder handen wordt genomen door Misti binnenkort. Waarom en waarom nu, daar zullen zeker de nieuwere leden niet van op de hoogte zijn. Het onderwaterschip heeft een geschiedenis die teruggaat tot in de jaren ‘80. Toen werd de huidige botenloods door leden van de RenZV Jason eigenhandig in elkaar gezet op een onderwaterschip van twee aan elkaar gelaste oude stalen loodsdeuren. Deze is tweedehands door Jason aangekocht en had eerder al gefunctioneerd als onderwaterschip voor een schuur. 

Zo’n stalen onderwaterschip hoort eens in de zoveel tijd drooggelegd te worden in een dok, zodat hij gecontroleerd kan worden op slijtage. Ook kan er dan reparatie aan gebeuren. Bij zo’n gelegenheid komt ook de verzekering langs om te kijken of hij nog voldoende stevig is om weer een (verzekerings)periode mee te kunnen. De laatste keer dat de loods in het dok ging voor reparatie, alweer 8 jaar geleden, heeft de verzekering na metingen geconstateerd dat de volgende keer repareren geen optie meer zou zijn. Het onderwaterschip zou vervangen moeten worden. Zij hebben daar toen een deadline aan gesteld die einde 2020 verloopt. Onverzekerd is onmogelijk, vandaar dat vervanging van het onderwaterschip echt nu moet gebeuren. 

Intussen is gekeken hoe het beste de vervanging aan te pakken. 

Hoe dan?

De loods is óp het onderwaterschip gebouwd. Hoe haal je in feite het fundament onder je woonhuis uit en vervang je het door een ander? Dat is best lastig. Een groep van leden is onder leiding van Steven Gerritsen met deskundigen gaan kijken naar verschillende mogelijkheden. Bijvoorbeeld een volledig nieuwe loods, of het optillen van de huidige en een ander onderwaterschip eronder zetten. Maar deze brachten veel meer kosten met zich meer dan de gekozen oplossing, of hadden grote nadelen: risicovolle bouw- en takelwerkzaamheden bijvoorbeeld. Ook is gekeken naar een betonnen bak, maar die zou veel dieper komen liggen, terwijl hij bij droogvallen veel kwetsbaarder is dan staal. 

De oplossing

Daarom is uiteindelijk gekozen voor het laten lassen van een nieuwe stalen bak óm de oude heen. Gelijk grondig, want er komt 10mm staal omheen, zodat hij weer lekker lang meegaat: tientallen jaren, zo niet honderd! Eerst wordt het oude onderwaterschip weer goed waterdicht gemaakt, als hij dat niet meer is, wat ook belangrijk is voor de stevigheid van de constructie. Daarna komen er 1 cm dikke, 6 meter lange stalen platen tegenaan. Het onderwaterschip wordt na de renovatie dus een flinke bak van zware stalen platen. Om te voorkomen dat het te zwaar wordt en gaat zinken worden er ter compensatie extra kunststof pallets ingebouwd. Uiteindelijk komt het geheel toch 40 mm hoger te liggen dan nu. Maar de diepgang neemt ook zo’n 100mm toe.

Wie dan?jason-1958-joyce-van-londen

Alle voorbereiding en afwerking gaan we met zelfwerkzaamheid van Jason-leden doen. Dat betekent: leeghalen van de volledige benedenverdieping, inclusief de vloer en omloop; stormvast maken van de bovenverdieping en noodvoorzieningen creëren zodat de steigers, roeiloods, kano-loods en werkplaats toegankelijk blijven. Scheepvaartbedrijf Misti, achter in haven, zal het daadwerkelijk omlassen van het onderwaterschip doen wat ongeveer 2 maanden in beslag zal nemen. Daarna bouwen we met alle leden het botenhuis weer op.

De taken zijn duidelijk en onder coördinatie van een aantal mensen van de R&ZV en van de verschillende subverenigingen gaan we samen aan het werk. 

Je hebt van de R&ZV een uitleg gehad over wat er gaat gebeuren en waar je aan mee kunt helpen en vanuit de roeivereniging ook. 

Geef je op bij Michiel, de materiaalcommissaris, als je bereid bent de handen uit de mouwen te steken. We werken coronaproof: Er wordt allemaal redelijk lange tijd voor genomen en in kleine groepjes gewerkt.

P.s. De foto is van de (nog oudere) loods van Jason in 1958 in de haven van Arnhem. Uit de 'oude doos' van de vader van Joyce van London. Joyce is opgegroeid in een Jason-zeilfamilie: "Ik mocht altijd de fok vasthouden. We gingen in de vakanties naar de Bijland en moesten altijd de mast laten zakken om onder de brug door te kunnen varen".

 

 


Reageer op dit nieuwsbericht

Inloggen om een reactie te plaatsen.


Er zijn nog geen reacties geplaatst