Ofwel hoe er twee 2en starten met Jasonroeiers aan boord en beiden met een blik naar huis kwamen.

Dat was weer eens een verademing: het waaide een beetje de zon scheen en het was droog. Heel wat ander weer dan tijdens de Head en Heineken 4Kamp.

Daarom was het jammer dat er dit weekend maar 2 Jasonploegen van start gingen. Tijdens de skiffhead zelfs niet 1 ploeg. Deels was dit onvoorzien want Kees had griep gehad, maar ook de jeugd liet het afweten op een van de mooiste wedstrijden van het jaar, dit volgens een oud-skiffeur!!!

Op zaterdag werd de spits afgebeten door Robert op de Jeugd Tweehead over een afstand van 2,5 km in de dubbel 2 ofwel van Willem III naar de Hoop. Hij startte in een soort van instapploeg met Julius van de vereniging Hertog. De voornaamste concurrentie moest komen van een dubbel twee van de Eem, deze jongens waren verleden jaar samen naar de Coupe uitgezonden. Om te zorgen dat men snel aan de finish zou komen werd Robert op slag gezet zodat Julius de kortste weg zou kiezen. Dat is namelijk bij Robert niet in goede handen.

Aan de finish hadden ze na gedegen roeien een comfortabele voorsprong van 6 seconden en konden ze blij hun blikken ophalen.

Daarna was het de beurt aan JP en WJ die als nieuwe combinatie hun proeve van bekwaamheid wilden afleggen op het mooie traject van Ouderkerk naar de Hoop over een afstand van 7,5 km.

De heren hadden na in het najaar omgeboord te zijn redelijk wat trainingskm’s in de benen maar nog geen wedstrijd geroeid. Het omboorden kwam omdat Het Zwarte Schaar voor de Hel met stuurboordslag geriggerd moest worden. Dit gaf de eerste trainingen wat balans uitdagingen maar nadat we constateerden dat het steeds beter ging, lieten we het maar zo.

Voor het oproeien zetten we de riemen iets lichter dit om gemakkelijker het tempo hoog te kunnen houden. Wat achteraf extra goed uitpakte want de voorspelde draaiing van de wind naar het Noordwesten trad al eerder op zodat de verwachte meewind op zijn gunstigst dwars was maar merendeels in tegenwind resulteerde.

De start moest uitgesteld worden want op het laatste moment verscheen er nog een binnenvaartschip ja en die hebben voorrang. Zodat na lang wachten we iets over vieren van start mochten. Zoals altijd hadden we na de eerste km allebei het gevoel waar zijn we aan begonnen en hoever moeten we nog, maar de eerste ploeg verscheen al naast ons en de gedachte dat we zeker niet laatste zouden worden gaf ons moed. Achter ons kwamen 3 seniorenploegen opstomen. Waarom die niet voor de veteranen starten weet ik niet, maar het snelheidsverschil is groot, evenals het leeftijdsverschil. Aan de andere kant kun je je er ook aan optrekken, of eigenlijk je zet je ertegen af door ze zo lang mogelijk voor te blijven. Zo ging het roeien tot aan de Omval redelijk voorspoedig en wisten we onze techniek goed vast te houden. Na de omval kwam de 2^e concurrent naast ons in het vizier, maar deze ploeg van Breda gaf ons weinig tot geen ruimte, zodat we net een grote boei en enkele uitstekende boten wisten te ontwijken. Dit stuk van de Omval tot de Berlage brug was niet ons beste stuk we waren het ritme door deze manoeuvers geheel kwijt. Maar na de brug herpakten we ons prima en vloeiend roeiden we door tot de Hoop. Bij de finish kregen we door dat de laatste concurrent (want er waren 4 ploegen in het F-veld (boven de 60 jaar)) niet ver voor ons was gefinisht. Na wat geschuif met tijden bleek dat we van de 13 ploegen als 8^e waren gefinisht en eerste waren in onze categorie. Doordat de tijdwaarneming het wat moeilijk had was de prijsuitreiking niet om 17:30 maar om 19:00, maar het ophalen van een blik vergoed veel.

Zo waren we om 21:00 weer thuis: moe maar voldaan.