Roeien is een levensloopbestendige sport. Omdat je roeien kunt beoefenen van heel recreatief tot heel fanatiek en intensief zie je dat mensen in hun roeilevensloop '(g)roeispurts' en 'roeilevensfasen' doormaken. Een paar portretten van onze leden.
In mei 2022 ben ik begonnen met roeien. Ik zocht een sport en had tennis geprobeerd, maar dat was het niet. Via een vriendin van mijn moeder kwam ik bij Jason. Het was meteen leuk, fijn om op het water zijn in een skiff. ik heb er gevoel voor. dus ik wil er mee doorgaan.
Toen het lukte om mijn handen recht te houden. Ik kreeg goede aanwijzingen van mijn coach en heb er zelf goed aan gewerkt. Nu roeit het veel fijner, stabiel en geen kramp meer.
Dat was een keer tijdens een sterke wind toen ik nog niet lang roeide. Ik sloeg een paar keer bijna om, maar wist de boot recht te houden. Daar ben ik wel trots op.
Ik wil gewoon lekker roeien, voor mijn plezier. De druk van wedstrijden trekt me niet. Als ik later ga studeren ga ik waarschijnlijk wel bij een studentenroeivereniging.
In de zomer van 2021 ben ik met roeien begonnen. Getipt door mijn ouders. Dat zijn (oud-)roeiers. De proeflessen vond ik meteen leuk: lekker buiten en op het water zijn. Het liefst roei ik in een skiff, in mijn eigen tempo.
In het begin het rechtop zitten in de boot en de handen goed houden. Ook de eerste keer een zelfstandig rondje in de skiff, verder weg van het vlot. Dat was spannend maar het lukte wel.
Dat was toen ik nog niet lang roeide. We zaten een keer met een kleine ploeg met Renate in een boot toen het erg begon te waaien en te regenen. We moesten keihard roeien om vooruit te komen. Gelukkig waren we dichtbij het vlot en zijn we binnengehaald. Dat vergeet je niet snel.
Ik wil gewoon doorroeien, misschien later ook wedstrijden. En ik ben nog nooit omgeslagen in een skiff. Dat moet ik ook nog ervaren, maar ik stel het nog even uit.
Toen ik 12 was begon ik met roeien bij WSV de Eem, in de voetsporen van mijn ouders. In het begin vond ik het niet leuk. Doordat ik al mocht sturen in de boot van mijn moeder ging het roeien snel beter, zelfs beter dan mijn leeftijdsgenoten. Toen werd het leuk.
Het meest heb ik geleerd van twee periodes in de jeugd dat ik gecoacht werd door twee olympische roeiers. Jan Maurits de Jong leerde me bijv. de schouders naar achteren bij de uitpik in de skiff en daarna de rust. Pieter van Andel was fanatiek, hij wilde altijd harder, dus je leerde door te gaan. Ik ben dankbaar voor wat ze me meegegeven hebben. Ik gebruik het nu nog tijdens het coachen van de jeugd.
Ik was 17 jaar en toen mochten we voor het eerst meedoen aan een wedstrijd op de Bosbaan in Amsterdam. Dat was heel groots: heel veel boten en publiek. Het was imposant. Ook de Elfstedentocht roeien was bijzonder. *Op de foto zit Wouter op slag bij de Lingebokaal 2019.*
Aan mijn roeitechniek zal ik blijven slijpen. Er zijn details die beter kunnen. Met veel plezier coach ik nu zelf bij de jeugd, waar ik nog veel kan leren van Renate.
Ik ben begonnen met roeien toen ik 12 jaar was. Een lange tijd geleden dus. Samen met een vriendje van school van wie de vader roeide. Ik ben in Wageningen bij RV Vada begonnen in de C2x en skiff, omdat ik was uitgekeken op het voetbal en eens wat anders wilde proberen. Het was meteen leuk en ik ben er nu al 32 jaar in blijven hangen.
Naast roeien heb ik ook veel gestuurd. Dit heeft ook mijn roeien verbeterd. Daarnaast heb ik eindeloos veel roeiwedstrijden gezien (o.a. op de bosbaan), waardoor je haalbeeld steeds duidelijker wordt. In combinatie met veel uren trainen maak je zo uiteindelijk progressie.
Dat zijn er veel. Een hectische laatste kilometer tijdens de Head of the River, kijken naar de wereldtop in Luzern vanaf de duikplank achter de start, een kopje koffie bij de Okeanos bar, ‘s nachts over de Zwette bij de elfstedentocht, of toch onder de Rialtobrug door varen tijdens de Vogalonga. Allemaal tof.
Maar op een koude, windstille ochtend met een opkomend zonnetje in de boot stappen met een leuke ploeg voor een training, daar kan maar weinig tegenop.
Blijven doorvaren met PloegPim, niet te hard aftakelen, en af en toe een wedstrijd meevaren tot aan mijn roeipensioen. *Op de foto zit Ruud op 4 - 4e van rechts - in de Mixed acht tijdens een wedstrijd.*
Ik ben 3 jaar geleden begonnen met roeien. In mijn studententijd ben ik ook ooit begonnen, in een toergroepje. Maar na 3 maanden kwam er niemand meer opdagen en toen ben ik ook gestopt. Toen dacht ik wel: als ik ooit nog een nieuwe sport wil, dan begin ik weer met roeien. En toen ik 3 jaar geleden ben gestopt met hockey, dat ging niet meer, ben ik dus gaan roeien. Ik heb qua sport van alles gedaan. Ik vind ook alles leuk.
Met het leren roeien in een 4, voor het W2 examen, heb ik de grootste roeispurt gemaakt. We kregen een korte cursus van Sara en daar heb ik zó veel van geleerd, dat was niet normaal. Daarna ben ik ook gaan skiffen en laatst heb ik in een 4x zonder gezeten. Superleuk allemaal. Vandaag heb ik ook nog op het water gezeten in een skiff. Ik kan echt genieten van het feit dat ik gewoon ‘los’ mag en gewoon mag gaan.
Helemaal in het begin ging ik met Frits mee de Rijn op. En toen heb ik voor het eerst een stuk op de Rijn gestuurd. We wisselden door over elkaar heen te klimmen. Dat vond ik een mooie, bijzondere ervaring op die rivier. Het ging allemaal heel goed en veilig. Ik heb ook meegedaan aan tripjes met zijn allen naar een strandje, dat is gewoon superleuk.
Joyce heeft me onder de hoede genomen voor de skiff en die ziet mij wel als stuur voor de acht. En dat vind ik zo’n leuke stip op de horizon, daar ga ik voor. En nog een kleine, niet onbelangrijke stip aan de horizon…skiffen op de Guadalquivir in Sevilla en op de Seine in Parijs!!
Beatrijs van den Brink
29 sep 2022 08:48
Wat een ontzettend leuke nieuwsbrief! En nu nog wat nieuwsgieriger worden naar leden buiten je eigen roeigroep om en daarmee een praatje maken. Goed voor het clubgevoel.